Logorytmika
Logorytmika jest formą połączenia rytmiki i terapii logopedycznej. W dużej mierze opiera się na założeniach rytmiki Emila Jaques-Dalcroze’a (1865-1950), gdzie głównym założeniem metody jest ścisły związek ruchu z muzyką oraz idei pedagogiczno-wychowawczej Carla Orffa (1895-1982), który za podstawę swej koncepcji obrał syntezę słowa, muzyki i ruchu.
Na zajęcia logorytmiczne powinny już uczęszczać dzieci 3, 4- letnie, które podczas zabaw i ćwiczeń mają szansę uniknąć złych nawyków, błędów i wad wymowy. Pięcio- i sześciolatkom dają możliwość dostrzeżenia i skorygowania ewentualnych błędów w mówieniu lub wad wymowy. Wykorzystuje się w nich naturalną dla dziecka potrzebę ruchu i improwizacji – zarówno ruchowej, jak i muzycznej oraz słownej. Stwarzają możliwość wypracowania pewnych umiejętności leżących u podstaw procesów czytania i pisania. Elementy dzieła muzycznego w zabawach rytmicznych wywołują określone zmiany w organizmie, które zależą od odpowiednio dobranego materiału muzycznego, kształtują postawę i zachowania. Śpiew w logorytmice wzmacnia aparat głosowy, dotlenia cały organizm, zwiększa pojemność płuc, rozwija klatkę piersiową, wyzwala naturalną potrzebę wyrażania siebie, koi system nerwowy.
Niestety, dzisiejsza wszechobecna technologia, urządzenia cyfrowe, izolacja społeczna,a także nadmiar bodźców dźwiękowych, opóźniają i ograniczają rozwój mowy. Warto uświadomić sobie, że żaden komputer, telewizor, ani program w nim oglądany nie zastąpi żywego słowa. Nie mówiąc do dziecka, nie rozmawiając z nim i nie słuchając go, nie można oczekiwać, że będzie mówić wyraźnie, płynnie i gramatycznie.
Język zastępują kciuki dłoni, ekrany komputerów, telefonów oraz książki audio. Mowę należy trenować jak mięśnie podczas treningu sportowego, czyniąc go plastycznym przy wparciu prawidłowego oddechu, rezonansu, intonacji i artykulacji.
A w tym, niewątpliwie pomocny jest trening wokalny i „czysty”, prawidłowo emitowany i intonowany głos instruktora.
Nie znaleziono produktów.